ΤΟ ΒΗΜΑ 28/2/2009
“Τα μάθατε τα νέα;”
Λοιπόν, ας το παραδεχθώ επιτέλους: έγινα Παπαδοπουλικός...
Μου συνέβη αφότου διάβασα το έξοχο βιβλίο του «Τα βήματα του Εστερναχ- Η Ελλάδα
μετά το 2010». Αναφέρομαι, βεβαίως, στον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων του ώριμου ΠαΣοΚ της δεκαετίας του 1990, τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο τον Χρυσόστομο. Το βιβλίο του είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ από έλληνα πολιτικό της
σύγχρονης περιόδου και αποτελεί την πλέον εμπεριστατωμένη περιγραφή του σύνθετου προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Ωστόσο, έχω να διατυπώσω μία ένσταση. Συμφωνώ, ασφαλώς, με τη διαπίστωσή του ότι η λύση μπορεί να προέλθει
μόνον μέσω της πολιτικής. Οχι όμως και με την προέκταση της θέσης αυτής, ότι δηλαδή θα προέλθει μέσω της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο μεγάλων παρατάξεων, όπως διαμορφώθηκαν τα τελευταία 35 χρόνια και τις γνωρίζουμε σήμερα: της Κεντροδεξιάς
και της Κεντροαριστεράς.
Και μόνον ότι η Κεντροαριστερά αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται με ιστορικούς όρους του Εθνικού Διχασμού, ως Δημοκρατική Παράταξη, είναι αναχρονισμός. Μα υπάρχει σήμερα παράταξη μοναρχικών; Για όνομα του
Θεού! Υπάρχει, βεβαιότατα, Συντηρητική Παράταξη, και μάλιστα με την πλήρη έννοια του όρου συντήρηση , καθώς επί πέντε χρόνια τώρα η διακυβέρνηση της χώρας από τη ΝΔ κατατείνει εμφανώς στη συντήρηση ενός κόσμου που έχει τελειώσει.
Το κρίσιμο σημείο εδώ, κατά την ταπεινή μου αντίληψη, είναι ότι τη μορφή αυτού του κόσμου, που ουσιαστικά εξεμέτρησε το ζην, την τελειοποίησε το ανώριμο ΠαΣοΚ της δεκαετίας του 1980. Η δε ειρωνεία του πράγματος είναι ότι η Συντηρητική
Παράταξη κυβερνά σήμερα σαν κακέκτυπο εκείνου του ανώριμου ΠαΣοΚ.
Φοβάμαι ότι η ίδια η περιγραφή του προβλήματος που μας δίνει ο κ. Παπαδόπουλος με το εξαιρετικό βιβλίο του αναιρεί τη λύση που προτείνει. Αν το ΠαΣοΚ ενστερνιστεί
την περιγραφή του προβλήματος θα εξακολουθήσει να είναι Κεντροαριστερά, αλλά θα πάψει να είναι ΠαΣοΚ. Ο ρεαλισμός που απαιτείται για την αποδοχή του προβλήματος, όπως το περιγράφει με αξιοθαύμαστη ακρίβεια και ωμότητα ο κ. Παπαδόπουλος,
υπάρχει σε πρόσωπα διεσπαρμένα σε όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου- πλην των άκρων, εννοείται.
Εν τούτοις, η ένστασή μου δεν αναιρεί την αρχική θέση μου. Παραμένω Παπαδοπουλικός!
Στέφανος Κασιμάτης
|
|
