Κυρίες και Κύριοι,

Θέλω κατ’ αρχήν να εκφράσω τη χαρά και τη συγκίνηση μου που βρίσκομαι στην Κύπρο, τούτη τη φορά με την ιδιότητα του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, με την ευκαιρία της σημερινής εκδήλωσης. Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω τον Κύπριο ομόλογό μου, τον κ. Σαββίδη για την πρόσκλησή του και βέβαια να συγχαρώ όλους εκείνους που συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην οργάνωση και λειτουργία αυτού του δικτύου τηλεϊατρικής, που σήμερα εγκαινιάζουμε.

Δεν είμαι ειδικός στις νέες τεχνολογίες, που κατακλυσμιαία θα έλεγα εισέρχονται και στον χώρο της υγείας, γνωρίζω όμως ότι διευρύνουν τους ορίζοντες της ιατρικής επιστήμης και προσφέρουν λύσεις σε μεγάλα και σημαντικά θέματα υγείας και περίθαλψης, που μέχρι πρόσφατα παρέμεναν άλυτα.

Όσον αφορά την τηλεϊατρική, είναι ευρέως αποδεκτό ότι μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες υγείας με αρκετά ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο. Σε απομακρυσμένες και απομονωμένες περιοχές, όπως είναι τα μικρά νησιά του Αιγαίου, όπου συχνά δημιουργείται στους κατοίκους αίσθημα απομόνωσης και ανασφάλειας, η τηλεϊατρική μπορεί να δώσει σωτήριες λύσεις. Γι’ αυτό και τα περισσότερα κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία των νησιών του Αιγαίου είναι σήμερα συνδεδεμένα τηλεϊατρικά με νομαρχιακά και περιφερειακά νοσοκομεία

Οι συνεχείς και ταχύτατες εξελίξεις στον τομέα της ιατρικής τεχνολογίας ξεπερνούν ακόμη και την πλέον ονειρική ή τολμηρή φαντασία, δημιουργώντας τη «νέα ιατρική». Είναι φανερό ότι η Μηχανική Ιατρική διαδέχεται ταχύτατα τη δύουσα Κλασική Ιατρική με πολλές θετικές αλλά και αρνητικές συνέπειες και παρενέργειες.

Παρά τα προφανή και πολλαπλά οφέλη οι νέες τεχνολογίες ενοχοποιούνται για τη μεγάλη αύξηση των δαπανών υγείας, ιδιαίτερα σ’ εκείνα τα συστήματα όπου η διάχυση αυτών των νέων τεχνολογιών γίνεται ανεξέλεγκτα και η χρήση τους είναι συχνά αλόγιστη και προκλητή. Ο μεγάλος όμως φόρος που πληρώνουμε έχει να κάνει περισσότερο με την αποπροσωποποίηση της ιατρικής και την απώλεια του ανθρωποκεντρικού και ολιστικού της χαρακτήρα.

Είναι κοινή πεποίθηση ότι η νέα ιατρική περιορίζει τον ανθρώπινο παράγοντα, με την εισαγωγή των διαγνώσεων με τους υπολογιστές και των εγχειρήσεων με τα ρομπότ. Τι πρέπει να κάνουμε; Η απάντηση δίνεται έμμεσα και χιουμοριστικά από την εξής μικρή ιστορία:

«Σε μια επικείμενη καταστροφή από κατακλυσμό, που θα επέλθει σε τρεις μέρες και τίποτα δεν μπορεί να τον ματαιώσει, τρεις γιατροί συζητούν με ποιο τρόπο θα εκμεταλλευτούν το λίγο χρόνο που τους μένει. Ο πρώτος σκέπτεται να τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητές του, ο δεύτερος διάλεξε να χρησιμοποιήσει το χρόνο του για να απολαύσει ότι η ιατρική μέχρι τότε του στέρησε και ο τρίτος, ένας νεαρός βοηθός, το είδε από μια άλλη σκοπιά και είπε: Έχουμε τρεις μέρες να μάθουμε πώς να ζούμε κάτω από το νερό»

Πρέπει λοιπόν κι’ εμείς να μάθουμε να ζούμε όχι κάτω από το νερό, αλλά με τις νέες τεχνολογίες, τις οποίες οφείλουμε να αξιοποιούμε σωστά, για την καταπολέμηση της αρρώστιας και να τις αξιολογούμε με κριτήρια ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Και να μην ξεχνάμε ότι η τεχνολογία δεν υπάρχει χωρίς τον παράγοντα άνθρωπο.

Εύχομαι το σύστημα τηλεϊατρικής που σήμερα εγκαινιάζουμε να αποτελέσει την αρχή για μια γόνιμη και σταθερή συνεργασία των συγκεκριμένων νοσοκομείων, προς όφελος των ιδίων ασθενών, που έχουμε όλοι ταχθεί να υπηρετούμε.

Σας ευχαριστώ