ΑΓΟΡΕΥΣΗ

ΣΤΗΝ Ε’ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤΙΣ 29/9/2007

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου πίστευα αφελώς ότι οι κανόνες λειτουργίας της τηλεοπτικής μας δημοκρατίας καθόριζαν και την ατζέντα των συζητήσεων, των μεγαλυτέρων τουλάχιστον κομμάτων της χώρας.

Νομίζω ότι το περιεχόμενο των Προγραμματικών Δηλώσεων, όπως εξελίσσεται σήμερα, και κυρίως το περιεχόμενο των Προγραμματικών Δηλώσεων του κ. Πρωθυπουργού, με οδηγούν να αναθεωρήσω αυτή την άποψη, ότι η ατζέντα της δημόσιας συζήτησης γενικά στη χώρα μας δεν είναι προϊόν δευτερεύουσας συζήτησης που καθόριζαν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά φοβάμαι ότι τουλάχιστον στο θέμα της οικονομίας, που είναι κεντρικό ζήτημα, είναι μια επιλογή της δικής μας ατελούς λειτουργίας ως πολιτικό ζήτημα.

Είναι κρίμα που δεν υπάρχουν εδώ οικονομικοί Υπουργοί, γιατί ήθελα να σας θέσω ορισμένα ερωτήματα, διότι είναι καλά να ωραιοποιούμε καταστάσεις ή να βαυκαλιζόμαστε και μάλιστα μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς ‘‘ομερτά’’ για την ιστορία της χώρας μας, να αποκρύπτεται η αλήθεια κι όχι μόνο, αλλά αντίθετα να περνά η άποψη ότι υπάρχει μια ζωτικότητα της οικονομίας στη χώρα μας, ότι υπάρχουν μεν δυσκολίες, αλλά υπάρχουν στιβαρά χέρια που οδηγούν το τιμόνι και όλα παν καλά.

Κύριοι συνάδελφοι,

Με αίσθημα ευθύνης θέλω να πω ότι με λυπεί προσωπικά η διαπίστωση αυτή την οποία κάνω ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπίας. Η κατάσταση δεν είναι αυτή και είναι σ’ όλα τα πεδία και τις εκτάσεις της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας, με συνέπειες οι οποίες είναι οδυνηρές και έχουν να κάνουν με φόβους και, μάλιστα, με τρομώδεις καταστάσεις τις οποίες πάρα πολύ σύντομα, κατά την άποψή μου, θα τις δούμε στον οικονομικό ορίζοντα της χώρας μας.

Εγώ ερωτώ την Κυβέρνηση: Θα μας πείτε και τώρα, στις Προγραμματικές Δηλώσεις, τι θα κάνετε, αφού ο Προϋπολογισμός, τον οποίο τόσο διατυμπανίσατε και, μάλιστα, αποτέλεσε αντικείμενο μιας παραποιημένης κυβερνητικής προπαγάνδας, κομματικής την προεκλογική περίοδο, έχει καταρρεύσει;

Θα μας πείτε εδώ, τώρα, στις Προγραμματικές Δηλώσεις, τόσο στο σκέλος των εσόδων, όσο και στο σκέλος των δαπανών, τι αποκλείσεις έχουμε; Διότι λέγατε ψέματα στον ελληνικό λαό, όταν λέγατε ότι πήγατε το έλλειμμα στο 2,6% μέσα σ’ ένα χρόνο και, μάλιστα, με πιστοποίηση, στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς πολιτικής ασυλίας από πλευράς Βρυξελλών και ότι μειώσατε μέσα σ’ ένα χρόνο το έλλειμμα κατά 50%, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ παγκοσμίως. Και θα μας πείτε πόσο θα κλείσει φέτος το έλλειμμα. Το τι προβλέπεται για του χρόνου, θα το δούμε στον Προϋπολογισμό, αλλά θα μας πείτε και τι μέτρα θα πάρετε.

Δεν μπορείτε. Δεν έχετε δικαίωμα. Έχετε ευθύνη να μας πείτε απέναντι στον ελληνικό λαό και στην Εθνική Αντιπροσωπεία, πόσο είναι το δημόσιο χρέος και γιατί αυξήθηκε πέρα από το πρόγραμμα δανεισμού, το οποίο διατυμπανίζατε, σε εκρηκτικούς ρυθμούς και το οποίο προφανώς πήγε να καλύψει έλλειμμα. Πως μειώνονται όταν αυξάνεται το δημόσιο χρέος; Δεν οφείλετε να το πείτε; Δεν έχετε καθήκον αλήθειας;

Για πείτε μας: Δεν θα δώσετε καμία εξήγηση για το τι σημαίνει για την ανταγωνιστικότητα της χώρας αυτό το τρομώδες νούμερο του 14,2%, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Τραπέζης της Ελλάδος, το οποίο θα κλείσει το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, όταν το 2004 κινείτο μέχρι το 5,5% - 6% και τι μέτρα θα πάρετε, προκειμένου να διαφυλάξετε την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας μέσα σ’ αυτή την πλημμυρίδα των εισαγωγών, η οποία πλήττει την παραγωγική βάση της χώρας μας και βεβαίως επιδοτούμε τα ξένα βιομηχανικά προϊόντα; Δηλαδή, δεν θα γίνει δημόσια συζήτηση εδώ στη Βουλή; Δεν έχετε υποχρέωση να μας πείτε τι μέτρα θα πάρετε; Αρκούν οι γενικοί σας αφορισμοί ότι ‘‘εμείς έχουμε άποψη και θα στηρίζουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας’’; Πως;

Θα μας πείτε για τη μαύρη οικονομία, η οποία κινείται με πάνω από 40%; Και πως μπορείτε να μας εξηγήσετε – γιατί εδώ πρέπει να πάει, μια Κυβέρνηση να παίρνει το λόγο και να δίνει εξηγήσεις στην Εθνική Αντιπροσωπεία – πως θα αντιμετωπίσετε τα θέματα ακρίβειας για τα οποία χύνονταν δάκρυα σε όλη την προεκλογική περίοδο, από τα ‘‘πρωινάδικα’’ μέχρι και τα ‘‘μεταμεσονύκτια’’ και όλοι ομνύαμε πάνω σ’ αυτό το τεράστιο ζήτημα της ακρίβειας που πλήττει τα ασθενέστερα εισοδήματα; Μπορείτε να μου πείτε τι μέτρα θα πάρετε; Και παίρνονται τα μέτρα μόνο με ξόρκια; Εάν δεν λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός, δεν θα μειωθεί. Εάν δεν ‘‘χτυπηθεί’’ η παραοικονομία του 40%, δεν υπάρχει περίπτωση σε αυτήν τη χώρα να μη βλέπουμε τις διαφορές να διευρύνονται συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να μου εξηγήσετε το εξής: Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας αποδέχθηκε κάτι που συμβαίνει σε όλον τον κόσμο. Σας κάναμε μια πρόταση, την οποία έκανα εγώ προσωπικά για το ‘‘χτύπημα’’ της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, δηλαδή την υιοθέτηση του συστήματος των συναλλαγών μεταξύ των εταιριών μέσω του τραπεζικού συστήματος, όπως είναι σε όλον τον κόσμο, πλην της Ελλάδος. Γιατί δεν την υιοθετείτε;

Κύριοι συνάδελφοι,

Θέλω να σας θέσω και μερικά άλλα ερωτήματα. Ο ιδιωτικός δανεισμός αυτή την ώρα στην Ελλάδα έχει φτάσει 43% σε καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Ο ρυθμός αυτός για το χρονικό διάστημα είναι από τους μεγαλύτερους σήμερα στην Ευρώπη. Σε όλη την Ευρώπη κινείται με 3%, η επισφάλεια, η μη πληρωμή.

Σήμερα στην Ελλάδα, λέει, είναι 9% προς 10% και αρχίζει να ανησυχεί η Τράπεζα της Ελλάδος. Ποιος είπε στους αγαπητούς φίλους της Τραπέζης της Ελλάδος ότι έχουν δικαίωμα μόνο να ανησυχούν; Επειδή εξυπηρετεί την οικοδόμηση ενός οικονομικού συστήματος το οποίο βασίζεται και σε πλασματικά ΑΕΠ, πάνω στους τζίρους που γίνονται μέσα από μια κατανάλωση πρωτοφανή στην Ελλάδα, η οποία απλώς συντηρεί επιχειρήσεις που μόνο εισαγωγές κάνουν και απομειώνονται εντελώς, όπως είπα, το παραγωγικό περιβάλλον της χώρας, δεν θα μας πει η Κυβέρνηση τι μέτρα θα πάρει;

Κύριοι συνάδελφοι,

Δεν έχω χρόνο, αλλά θα ήθελα να πω ότι αν πραγματικά είμαστε χρήσιμοι σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία, εκείνο που κατά την άποψή μου απαιτείται είναι να δούμε τα πράγματα κατάματα. Δεν μπορούμε να αγοράζουμε πολιτικό χρόνο. Εγώ θα ήμουν ο πιο ευτυχής άνθρωπος αν μας έλεγαν ποιος θα πληρώσει και σε τι χρόνους το αναλογιστικό ασφαλιστικό έλλειμμα, το οποίο κινείται στο 200% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τη μεσαία και επιεική εκδοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και να μου πουν μέχρι πόσα χρόνια – μη μου πουν 20, γιατί είναι λιγότερα από 5,6 – θα μπορούν να καλύπτουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας.

Και μετά θα είμαι πολύ ευτυχής να μου πουν ότι τα μέτρα αυτά τα οποία δυστυχώς προτείνονται από όλα τα κόμματα είναι εκείνα που θα οδηγήσουν στην επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος.

Κλείνω λέγοντας ότι το χειρότερο αφορά την αξιοπιστία όλων μας εδώ μέσα – και το λέω με βαριά αίσθηση ευθύνης – να λέμε στον ελληνικό λαό φοβικά ότι εμείς δεν μπορούμε και ότι έχουμε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και να έρθουμε μετά από λίγο καιρό ανέτοιμοι να επιπέσουμε και σε δικαιώματα εργαζομένων και κυρίως χαμηλών και να πούμε ‘‘ξέρετε, κάναμε μια ατυχή πρόγνωση’’, όταν από τώρα δεν μπορούμε να μεταθέτουμε βασικά προβλήματα. Διότι συνολικά υπάρχει ένα σύνδρομο φοβικότητας, με το οποίο η Κυβέρνηση μέσα απ’ αυτόν τον εκλεπτυσμένο λαϊκισμό τον οποίο συνεχίζει και στη δεύτερη τετραετία, αφήνει τη χώρα ανοχύρωτη.

Σας ευχαριστώ πολύ.