Με πολύ χαρά βρίσκομαι ξανά μαζί σας, για να κηρύξω την έναρξη των εργασιών του 1^ου Πανηπειρωτικού Ιατρικού Συνεδρίου. Και λέω ξανά γιατί μόλις προ μηνός είχα μιλήσει στο Επιστημονικό Καρδιολογικό Συνέδριο Ηπείρου, που έγινε εδώ κοντά, στην Πέρδικα Θεσπρωτίας.

Φαίνεται ότι αυτός ο σημαντικός θεσμός των Συνεδρίων και των Συμποσίων που επιτρέπει στους γιατρούς να συμμετέχουν στον επιστημονικό διάλογο, να ενημερώνονται και να ανταλάσουν γνώσεις και εμπειρίες γύρω από τις σύγχρονες ιατρικές εξελίξεις και πρακτικές, μεταφέρεται σιγά - σιγά και στην Επαρχία. Γιατί μέχρι σήμερα αυτά γινόταν κατά κανόνα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε κάποια όμορφα Ελληνικά νησιά, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Και εδώ επισημαίνω την ευθύνη των Επιστημονικών Επιτροπών και των Επιτροπών Εκπαίδευσης των νομαρχιακών και περιφερειακών νοσοκομείων μας. Γι’ αυτό και συγχαίρω την Επιστημονική Επιτροπή του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων και βέβαια την Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου για τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία. Εύχομαι και ελπίζω το Πανηπειρωτικό Συνέδριο να καθιερωθεί ως ένα από σημαντικά ιατρικά γεγονότα της χώρας μας.

Στην εποχή μας, μια εποχή ραγδαίων επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη της συνεχούς ενημέρωσης των επιστημόνων γύρω από τα νέα δεδομένα, που διαμορφώνουν διεθνώς το χώρο τους. Η ανάγκη αυτή είναι περισσότερο αισθητή για τους λειτουργούς της ιατρικής επιστήμης, για σας τους γιατρούς, καθώς η άσκηση της ιατρικής σήμερα συνδέεται αναπόσπαστα με την έρευνα σ’ ένα ευρύ φάσμα επιστημών, όπως η χημεία, η βιολογία και η γενετική, η πυρηνική ιατρική κ.ο.κ.

Ακόμη, οι μεγάλες και συνεχείς αλλαγές στην ιατρική τεχνολογία και η συσσώρευση νέων γνώσεων και εμπειρίας μας επιβάλλουν προσαρμόσουμε και τις εκπαιδευτικές μας διαδικασίες έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα. Έχει σήμερα υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο απαξιώνεται πλήρως το 10% των ιατρικών γνώσεων και αυτή η απαξίωση αντιμετωπίζεται κυρίως με συνεχή και δια βίου εκπαίδευση. Μόνο τότε ο γιατρός μπορεί να αναπληρώσει, κατανοήσει και αφομοιώσει τις νέες γνώσεις και στη συνέχεια να τις ενσωματώσει στο καθημερινό κλινικό του έργο, προς όφελος πάντα του ασθενή.

Αυτή η ανάγκη για εκπαίδευση και μετεκπαίδευση είναι σήμερα αναγκαία και για ένα ακόμη λόγο, που συνδέεται με αυτό που ονομάζουμε «πληθωρισμό του ιατρικού επαγγέλματος», τη μαζική δηλαδή παραγωγή γιατρών, ιδιαίτερα από ιατρικές σχολές του εξωτερικού, αμφιβόλου επιστημονικής ποιότητας. Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από μένα ότι αυτή η κατάσταση οδηγεί στη σταδιακή πτώση του επιστημονικού επιπέδου των γιατρών μας και στον υποβιβασμό της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Και θέλω εδώ να επισημάνω την ανάγκη για αναζήτηση λύσεων με στόχο όχι μόνο την αναβάθμιση της εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης, αλλά και την καθιέρωση της δοκιμασίας των εξετάσεων και της συνεχούς αξιολόγησης με κριτήριο τη σύγχρονη επιστημονική γνώση. Στην εποχή της τεκμηριωμένης ιατρικής πράξης και της καθιέρωσης θεραπευτικών και φαρμακευτικών πρωτοκόλλων, δεν επιτρέπεται να αφήνουμε την μετεκπαίδευση και ενημέρωση των γιατρών στις φαρμακευτικές εταιρείες και στις κάθε είδους εταιρείες ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού.

Πρέπει όλοι μαζί, Υπουργεία Υγείας και Παιδείας μαζί με τις Ιατρικούς Συλλόγους, τις Επιστημονικές Εταιρείες και τις Ιατρικές Σχολές να βρούμε τις κατάλληλες λύσεις που θα ανακόψουν σταδιακά την μαζική παραγωγή γιατρών και θα ανεβάσουν το επίπεδο της εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης.

Το Υπουργείο με βάση το βασικό πλαίσιο των προτάσεων της μεταρρύθμισης που δώσαμε στη δημοσιότητα, επεξεργάζεται ήδη στις λεπτομέρειες του προτάσεις και λύσεις, τόσο για τη διαδικασία έναρξης ειδικότητας, όσο και για τη μετεκπαίδευση και τη συνεχή τους αξιολόγηση μέσα στο σύστημα. Γι’ αυτό και περιμένω συγκεκριμένες προτάσεις, από τους γιατρούς, τις επιστημονικές εταιρείες και τις ιατρικές σχολές που θα επιλύουν προβλήματα, που θα είναι λογικές και υλοποιήσιμες. Ομολογώ ότι μέχρι σήμερα εισπράττω είτε άρνηση, είτε γενικόλογα σχόλια και απλές επισημάνσεις.

Κυρίες και Κύριοι,

Έχω τον τελευταίο καιρό επανειλημμένα αναφερθεί στα μεγάλα και δύσκολα προβλήματα που πρέπει να επιλύσουμε μέσα στο υγειονομικό μας σύστημα. Η εκπαίδευση και η μετεκπαίδευση των λειτουργών της υγείας είναι ένα από αυτά, δεν είναι όμως το μόνο. Καλούμαστε να παρέμβουμε σε μια σειρά από τομείς και επίπεδα του υγειονομικού μας συστήματος και να δρομολογήσουμε εκείνες τις αλλαγές που θα το θέσουν σε μια σταθερά ανοδική πορεία και θα του επιτρέψουν να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Σήμερα οι πολίτες μοιράζονται το ίδιο αίσθημα αδυναμίας απέναντι σ’ ένα δημόσιο σύστημα υγείας που θεωρούν ότι τους περιφρονεί. Έχουν την αίσθηση ότι είναι υποτελείς δυνάμεων που αυθαιρετούν δίχως έλεγχο, που πλήττουν την αξιοπρέπειά τους, που τους αμφισβητούν το δικαίωμα για δωρεάν κοινωνική φροντίδα και περίθαλψη. Και εάν οι όροι του εκσυγχρονισμού και της μεταρρύθμισης, έχουν στις μέρες μας κάποιο νόημα, αυτό μας παραπέμπει στην αποκατάσταση της κοινωνικής ευθύνης και στον έλεγχο της αυθαιρεσίας.

Γι΄ αυτό πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα και με αποφασιστικότητα. Μόνο τότε θα διασφαλίσουμε και θα ενδυναμώσουμε το δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ, που σήμερα κατατρύχεται από κατεστημένα ιδιωτικά και προσωπικά συμφέροντα. Πρέπει επιτέλους να πάψουμε να ζούμε με ψευδαισθήσεις και ιδεοληψίες, ότι μπορούμε να διατηρήσουμε το σημερινό σύστημα υγείας.

Γνωρίζουμε ότι η μεταρρύθμιση είναι μια μακρά και επίπονη αλλά και πειθαρχημένη διαδικασία που απαιτεί όχι μόνο επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό, σε σύγχρονες υποδομές και νέες τεχνολογίες, αλλά και αλλαγές σε κατεστημένες νοοτροπίες και συμπεριφορές. Και εδώ ο ρόλος των λειτουργών της υγείας, ο ρόλος ο δικός σας είναι καταλυτικός.

Επιζητούμε το διάλογο, είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε και να συζητήσουμε εναλλακτικές προτάσεις και προσεγγίσεις. Δεν θα διστάσουμε όμως να συγκρουστούμε αν χρειαστεί, με οργανωμένες αντιδράσεις και κατεστημένα συμφέροντα, να αντιμετωπίσουμε παγιωμένες αντιλήψεις και πρακτικές. Είναι καιρός όλοι να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί.

Η υλοποίηση της μεταρρύθμισης αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για όλους μας. Και έχω την εντύπωση ότι είναι μια από τις τελευταίες μας ευκαιρίες. Σε διαφορετική περίπτωση και η κοινωνική συνοχή κινδυνεύει, και η αξιοπιστία της πολιτικής διακυβεύεται, και η ίδια η τιμή και αξιοπρέπεια της ιατρικής επιστήμης και των λειτουργών της υγείας απαξιώνεται.

Εύχομαι γόνιμο επιστημονικό και κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας. Μπορούμε όλοι μαζί να αναδείξουμε το Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων σ΄ ένα κέντρο υψηλής επιστημονικής γνώσης και εξειδίκευσης.

Σας ευχαριστώ