ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ
ΣΤΙΣ 04/03/2006
‘‘Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – Για μια χούφτα ψήφους…’’
Το ρουσφέτι και ο κοτζαμπασισμός θριάμβευσαν. Αυτό είναι το ‘μήνυμα‘ που στέλνει η διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. τα δύο τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Αλέκο Παπαδόπουλο. Τελευταίο παράδειγμα η νομιμοποίηση της παρανομίας, με την περίφημη, πλέον, τροπολογία Παυλόπουλου, που ανοίγει τον Ασκό του Αιόλου για τον ‘‘Καποδίστρια‘‘.
Μιλήσατε και εσείς και ο Γ. Παπανδρέου από την Κρήτη με σκληρά λόγια για την απόφαση της Κυβέρνησης να αυτονομηθούν κοινότητες, γιατί ήταν πελατειακή και ρουσφετολογική η ρύθμιση. Που έγκειται ο πολιτικαντισμός της Κυβέρνησης;
Θα περίμενε κανείς από τη Νέα Δημοκρατία, που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας κραδαίνοντας το λάβαρο της Μεταρρύθμισης, να προωθήσει την ενίσχυση ενός από τα σημαντικότερα εκσυγχρονιστικά εγχειρήματα, που άλλαξαν την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας. Δυστυχώς αυτοεπιβεβαιώθηκε, παραμένοντας ακόμη μια φορά πιστή στις δυνατότητες και στα εν γένει χαρακτηριστικά της. Στις δημαγωγικές και αντιμεταρρυθμιστικές πολιτικές, που αποτελούν και αποτελούσαν ανέκαθεν τη σάρκα και τα οστά της.
Προεκλογικά, σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να ‘κατακτηθεί‘ η εξουσία, γυρνούσαν κάθε σπιθαμή της χώρας και αντί να μιλάνε με σοβαρότητα για πραγματικά προβλήματα, μοίραζαν αφειδώς υποσχέσεις. Σήμερα, δέσμιοι των υποσχέσεων αυτών αλλά και ενός αστείρευτου λαϊκισμού, συνθλίβουν τη μεγαλύτερη υπόσχεση που έδωσαν στο σύνολο του ελληνικού λαού, τη προώθηση των απαραίτητων για τη χώρα μεταρρυθμίσεων, κάτω από τη μπότα της πολιτικής ιδιοτέλειας. Για μια χούφτα ψήφων.
Και χάνουν κάθε ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας, νομιμοποιώντας μια διαπραχθείσα παρανομία, δηλώνοντας ευθαρσώς ότι προωθούν την τροπολογία αυτή για κοινότητες που ουδέποτε εντάχθηκαν ουσιαστικά στον ‘Καποδίστρια‘.
Αν ήξεραν οι άνθρωποι αυτοί τι θέλουν να κάνουν και αν είχαν κάποιο σχέδιο, εγώ θα το σεβόμουν. Θα έλεγα ότι αυτή είναι η αντίληψή τους, αυτές και οι πολιτικές τους και θα κριθούν από τον ελληνικό λαό. Όμως αποδεικνύουν καθημερινά ότι δεν έχουν κανένα όραμα για τη χώρα και κυβερνούν βασισμένοι στα ψηφοθηρικά τους ένστικτα. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός. Ότι στην πολιτική βρισκόμαστε για να προσφέρουμε και όχι για να ικανοποιήσουμε το ‘υπερ-εγώ‘ μας.
Ο επικοινωνιακός πύργος της ‘Νέας Διακυβέρνησης‘, που παιάνιζε την αλλαγή της νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας και την καταπολέμηση της πελατειακής σχέσης και της διαφθοράς και είχε ήδη κλονιστεί σε αυτά τα 2 χρόνια, κατέρρευσε οριστικά υπό το βάρος του θριάμβου του ρουσφετιού και των κοτζαμπάσηδων.
Τι σημαίνει για τη χώρα η αποδόμηση του ‘Καποδίστρια‘;
Ζήσαμε την Ελλάδα των 6000 Δήμων και Κοινοτήτων. Μια Ελλάδα που με εκείνη την αυτοδιοικητική μορφή ασφυκτιούσε, μιας και δε μπορούσε να κάνει παρά ελάχιστα βήματα προόδου στην περιφέρεια. Μέσα από τον ‘Καποδίστρια‘ δώσαμε ζωή στις απομακρυσμένες και ξεχασμένες γωνιές της πατρίδας μας. Και προχωρήσαμε με τις λιγότερες δυνατές υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, γιατί ήταν ζήτημα επιβίωσης για αυτές τις περιοχές. Η επίπονη αυτή διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες αυτοδιοικητικές μονάδες που αποτελούν μοχλό ανάπτυξης της χώρας και δη, της περιφέρειας.
Όμως, η ανευθυνότητα με την οποία η Κυβέρνηση διαχειρίζεται την τύχη αυτού του τόπου, έχει πλέον γίνει επικίνδυνη. Η λαϊκή σοφία υποδεικνύει ότι όταν σπέρνεις άνεμους, θα θερίσεις θύελλες. Ήδη 51 πρώην κοινότητες, οι οποίες εντάχθηκαν σε ‘καποδιστριακούς‘ δήμους, ζητούν τώρα - και μάλιστα με δυναμικές κινητοποιήσεις - και αυτές την αυτονόμηση τους.
Η Κυβέρνηση τώρα προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και να κλείσει το θέμα άμεσα. Φοβάμαι ότι το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό. Θα κληθεί να δώσει λύσεις σε ένα χωρίς ουσία ξεσηκωμό που, με το δόγμα ‘η εικόνα μας να είναι καλή και όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα‘ που την χαρακτηρίζει στη διαχείριση κρίσεων, μπορεί να οδηγήσει στην ουσιαστική κατάργηση του ‘Καποδίστρια‘ και κατ’ επέκταση στην εγκατάλειψη της ελληνικής περιφέρειας και στην κατάρρευση της διοικητικής οργάνωσης της χώρας.
Ο Γ. Παπανδρέου δεσμεύτηκε από την Κρήτη ότι σχεδιάζετε τον ‘Καποδίστρια 2‘. Σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί και τι θα σημαίνει για τον αριθμό των δήμων και των περιφερειών; Ποιο θα είναι το μέλλον των νομαρχιών;
Η άποψη του Γ. Παπανδρέου είναι σαφής. Θέλουμε λιγότερους, αλλά ισχυρότερους δήμους και όχι περισσότερους και ανίσχυρους. Οι αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας δεν καλύπτονται πλέον από διοικητικές δομές στο μέγεθος των σημερινών Περιφερειών, Νομών και Δήμων. Χρειαζόμαστε άλλα μεγέθη.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Από τους 900 δήμους και τις 132 κοινότητες, που δημιουργήθηκαν με τον ‘Καποδίστρια‘, θα πρέπει να κάνουμε το άλμα και να οδηγηθούμε σε μια αυτοδιοικητική δομή 524 ισχυρών δήμων. Επιπλέον, θα καθιερώσουμε το 2ο βαθμό αυτοδιοίκησης σε επίπεδο περιφερειών, χωροταξικά επιλεγμένων διαμερισμάτων της χώρας. Οι περιφέρειες αυτές θα είναι 7 και θα ενσωματώνουν τους σημερινούς Νομούς, οι οποίοι θα παραμείνουν ως εκλογικό και διοικητικό μέγεθος και θα λειτουργούν ως εσωτερική υποδιαίρεση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Θέλω όμως να τονίσω ότι η επανάσταση που θα επιφέρει ο ‘Καποδίστριας 2‘ δεν βρίσκεται στην προσθαφαίρεση αυτοδιοικητικών δομών. Βρίσκεται στο όραμα του Γ. Παπανδρέου για πλήρως αποκεντρωμένη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Ένα όραμα που θα υλοποιηθεί με την εκχώρηση στους Δήμους και στις Περιφέρειες που θα προκύψουν του συνόλου, σχεδόν, των εξουσιών της Κεντρικής Κυβέρνησης, εκτός βέβαια των επιτελικών.
Η εποχή μας απαιτεί διοικητικά σχήματα λιτά και αποτελεσματικά.
|
|
