Εφημερίδα «Βραδυνή της Κυριακής»

(Κυριακή, 29/2/2004)

Ερώτ.: Κύριε Παπαδόπουλε τι αλλάζει με το Γιώργο Παπανδρέου; Τι σας οδήγησε να επιστρέψετε στην ενεργό πολιτική;

Έχω ξαναπεί ότι με το Γιώργο Παπανδρέου άλλαξαν τα δεδομένα, οι συντεταγμένες, το όλο πολιτικό σκηνικό. Ο Γιώργος Παπανδρέου δημιούργησε μια άλλη δυναμική στο κόμμα και στην κοινωνία και άνοιξε νέους ορίζοντες για τους πολίτες και τη χώρα μας, σε μια κρίσιμη και ενδιαφέρουσα περίοδο. Βλέπω να αλλάζουν όλα γύρω μας, να διαμορφώνονται καινούργιοι συσχετισμοί, να ανοίγονται νέες προοπτικές, και η χώρα μας πρέπει να ανταποκριθεί θετικά, για να μην μείνει στο περιθώριο. Είναι πιστεύω μια από τις σημαντικότερες ιστορικές περιόδους που ζούμε και προτίμησα να είμαι παρών, γιατί έχω και ιδέες και όρεξη για συμμετοχή και προσφορά στη διαμόρφωση αυτής της νέας εποχής για την πατρίδα μας.

Ερώτ.: Είναι ικανή η παρουσία του να αναστρέψει το κλίμα και να κερδίσει το κίνημα άλλη μια τετραετία;

Εάν κρίνουμε από το ένα εκατομμύριο πολίτες που επικύρωσαν την εκλογή του Γ. Παπανδρέου αλλά και από τη μέχρι τώρα ανταπόκριση και συμμετοχή του κόσμου, ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατάφερε να αλλάξει το κλίμα, να φέρει στην παράταξη την αυτοπεποίθηση και την ελπίδα της νίκης.

Ερώτ.: Γιατί κάποιος να πιστέψει ότι το ΠΑΣΟΚ άλλαξε όταν ένα και μόνο πρόσωπο άλλαξε;

Νομίζω ότι ο ηγέτης ενός κόμματος δεν δίνει μόνο το βηματισμό στο κόμμα, δίνει και τη γεύση και το άρωμα, δηλαδή ουσία και περιεχόμενο. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε μόνο αρχηγό. Έχουν ήδη αλλάξει αρκετά και θα αλλάξουν ακόμη περισσότερα γιατί ήμασταν πάντα και παραμένουμε ένα κόμμα ανοικτών πυλών και οριζόντων, που βλέπουμε μπροστά, υιοθετούμε πάντα το καινοτόμο, ενσωματώνουμε το νεωτερικό.

Ερώτ.: Μετά τις τελευταίες εξελίξεις οι όροι» σοσιαλισμός», «νεοφιλελευθερισμός» «αριστερά» «δεξιά» μοιάζουν παρωχημένοι. Είναι όντως έτσι;

Δεν θα διαφωνήσω μαζί σας. Κοιτάτε για παράδειγμα το ΚΚΕ, είναι ένα «αριστερό» κόμμα, το οποίο όμως μιλάει και αντιδρά με γλώσσα και όρους της δεκαετίας του ’50, σαν να μην άλλαξε τίποτα στην οικονομία, στην κοινωνία, στη χώρα μας. Σήμερα νομίζω ότι οι διαχωριστικές γραμμές βρίσκονται κυρίως μεταξύ του παλιού και του καινούργιου, μεταξύ του προοδευτικού και του συντηρητικού, μεταξύ εκείνων που κοιτάνε μπροστά και εκείνων που μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν, σε παρωχημένες σκέψεις και παλιομοδίτικες πρακτικές.

Αυτό που περισσότερο μας ενδιαφέρει δεν είναι το ύφος της πολιτικής αλλά η ουσία. Να μπορούμε δηλαδή τα κόμματα και οι πολιτικοί, με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις, να ενσωματώνουμε το καινούργιο στις πολιτικές μας, να ενεργοποιούμε τους πολίτες, να επιδοτούμε την καινοτομία, να ενθαρρύνουμε την νεωτερικότητα, να ξέρουμε πως θα συνδέσουμε σωστά την εκπαίδευση με τις ανάγκες της αγοράς και της απασχόλησης. Το ΠΑΣΟΚ, με τον νέο του πρόεδρο, έχει κατανοήσει πλήρως τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, και αυτό φαίνεται στο πρόγραμμά του και στην επικοινωνία του με τους πολίτες.

Ερώτ.: Σε συνέντευξή σας τον Αύγουστο σημειώνατε ότι το ασφαλιστικό είναι ανοικτό. Πριν από λίγες μέρες όμως, στις 11 Φεβρουαρίου δηλώσατε κατά λέξη ότι «η τωρινή και η επόμενη ενεργή οικονομικά γενιά είναι διασφαλισμένες με βάση την ισχύουσα ασφαλιστική – συνταξιοδοτική νομοθεσία». Τελικά τι από τα δύο ισχύει;

Ισχύουν και τα δύο, γιατί το ένα δεν συγκρούεται με το άλλο. Είναι αλήθεια ότι με τη μεταρρύθμιση που κάναμε εξασφαλίσαμε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επαναπαυόμαστε. Η ισορροπία και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος, όπως συμβαίνει πάντα και σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα την απασχόληση, την οικονομική ανάπτυξη, την ανεργία, τις δημογραφικές εξελίξεις. Πρέπει λοιπόν να παρακολουθούμε προσεκτικά το σύστημα και να παρεμβαίνουμε όταν υπάρχει κίνδυνος να διαταραχθεί αυτή η ισορροπία. Χρέος μας και ζητούμενο είναι να διασφαλίσουμε για όλους τους Έλληνες ικανοποιητικές συντάξεις. Γι΄ αυτό και θεωρώ ότι το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να παραμένει για όλες τις κυβερνήσεις πάντα ένα θέμα ανοικτό. Μόνο οι πολιτικές αλλάζουν. Η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται επιστροφή στο μακρινό παρελθόν των αποτυχημένων συνταγών όπου τα σπασμένα πληρώνει πάντα ο εργαζόμενος και συνταξιούχος, ενώ εμείς προτείνουμε αλλαγές στην αγορά εργασίας με νέες και ευέλικτες πολιτικές απασχόλησης, με οικονομική ανάπτυξη που θα βάλει και το ασφαλιστικό μας σύστημα σε ανοδική τροχιά και βιωσιμότητα.

Αυτά που ανέφερα είναι αυτονόητα για όλους μας και πολύ περισσότερο για μένα που υπηρέτησα ως υπουργός σε τρία πολύ «δύσκολα» Υπουργεία, αυτά των Οικονομικών, της Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και της Υγείας-Πρόνοιας. Κληρονομήσαμε το 1993 μια χώρα οικονομικά χρεοκοπημένη και καταφέραμε να τη βάλουμε στην ΟΝΕ, αποκεντρώσαμε τις διοικητικές δομές και δώσαμε με το σχέδιο «Καποδίστριας» εξουσία και πόρους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, δώσαμε περιφερειακή συγκρότηση στο σύστημα υγείας με τη δημιουργία των ΠΕΣΥΠ και βάλαμε μάνατζερς στα νοσοκομεία Πρέπει να συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, να προχωρήσουμε με ακόμη περισσότερες διαρθρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, εάν θέλουμε η χώρα μας να πάει μπροστά και να μην μείνει στο περιθώριο.

Η πολιτική με έμαθε να αφουγκράζομαι την κοινωνία και τις ανάγκες της και να προσπαθώ για τη χώρα και τους πολίτες. Έμαθα πάντα να κοιτάζω μπροστά και να συγκρούομαι, όπου αυτό χρειάζεται, με συμφέροντα και με κατεστημένες αντιλήψεις και πρακτικές. Είναι πιστεύω θανάσιμο λάθος στην πολιτική να υπολογίζουμε πρόσκαιρα κομματικά οφέλη και πολιτικά κόστη. Αυτό που πρέπει να πρυτανεύει στις αποφάσεις και τις πολιτικές μας είναι το συμφέρον της χώρας και των πολιτών σε βάθος χρόνου. Μόνο έτσι θα πάει μπροστά αυτή η χώρα. Εμείς δεν θέλουμε η Ελλάδα να παραμείνει απλά μια ανεπτυγμένη χώρα των Βαλκανίων, αλλά να γίνει μια ισχυρή και ανεπτυγμένη Βαλκανική χώρα στην Ευρώπη.

Από όποια θέση και να έχω, είμαι πάντα έτοιμος να προσφέρω, αλλά αυτό είναι αποκλειστικό προνόμιο του πρωθυπουργού και δεν είναι θέμα δικής μου επιλογής.