Ioύνιος 2001

AΠ.: Πράγματι έτσι είναι, αλλά αυτό συνέβαινε πάντοτε. Σας θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο παρελθόν και σε πολύ χειρότερες στιγμές και πάντα είχε τη δύναμη και την ικανότητα να ανακάμπτει. Έχουμε μπροστά μας τρία χρόνια για να ολοκληρώσουμε το έργο μας και να δείξουμε στον κόσμο ότι παραμένουμε η πλέον αξιόπιστη και σοβαρή πολιτική δύναμη στη χώρα. Οι δυσμενείς δημοσκοπήσεις είναι χρήσιμες αφού μας βοηθούν να βελτιώνουμε την πορεία μας και να εντατικοποιούμε τις προσπάθειές μας. Η χώρα αλλάζει καθημερινά, τα μεγάλα έργα το ένα μετά το άλλο ολοκληρώνονται, οι αλλαγές σε κρίσιμους τομείς όπως είναι η υγεία, η παιδεία, το ασφαλιστικό κλπ προχωρούν και πιστεύω ότι στο τέλος της τετραετίας, όταν θα γίνουν οι εκλογές, ο λαός θα κρίνει και θα αποφασίσει. Εξάλλου οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν μόνο πτώση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και αδυναμία της Ν.Δ. να κεφαλαιοποιήσει τη δυσαρέσκεια των πολιτών.

ΑΠ.: Σήμερα, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης είναι τελείως διαφορετικός από εκείνο του 1974. Σήμερα και η δημοκρατία έχει εμπεδωθεί και η εθνική ομοψυχία έχει επιτευχθεί, και αυτό οφείλεται σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Η προσπάθεια μας σήμερα πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων που έχουν σχέση με την απασχόληση, την κοινωνική προστασία, την οικονομία, μέσα σε ένα Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον πλήρως ανταγωνιστικό. Πρέπει να στρέψουμε τις προσπάθειες μας για να επιλύσουμε προβλήματα που ταλαιπωρούν τον πολίτη, να εκσυγχρονίσουμε τη δημόσια διοίκηση, την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την οικονομία, να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες και τις ευκαιρίες που ανοίγονται για τη χώρα μας στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και όλων των κομμάτων και φορέων πρέπει να προσανατολιστεί σωστά, πρέπει να επικεντρωθεί στους στόχους αυτούς. Μακριά από ομφαλοσκοπήσεις και αυτισμούς, που μας κρατούν καθηλωμένους στη μιζέρια και μας ανακυκλώνουν σ΄ένα θλιβερό πολιτικό περιβάλλον.

ΑΠ.: Δεν θεωρώ ότι βρίσκομαι σε πόλεμο με κανένα. Στο Υπουργεί Υγείας και Πρόνοιας, όπως και στα άλλα Υπουργεία και στις κάθε λογής δημόσιες θέσεις που έχω αναλάβει, προσπάθησα με συναίσθηση χρέους και ευθύνης να κάνω το καλύτερο. Σήμερα, στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, είναι αλήθεια ότι τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα γιατί από τη μια μεριά βρίσκεται ο πολίτης που δικαίως απαιτεί ένα καλύτερο και δικαιότερο σύστημα υγείας, που θα τον εξυπηρετεί χωρίς ταλαιπωρία και διακρίσεις και από την άλλη τα πολλά συμφέροντα, τις παγιωμένες αντιλήψεις, συμπεριφορές και πρακτικές, που χρειάζονται χρόνο και συντονισμένη προσπάθεια για να αλλάξουν. Παρόλα αυτά είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά, γι’ αυτό και έχουμε ξεκινήσει την προσπάθεια αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού του ΕΣΥ. Αυτό που δεν επιτρέπεται είναι να μένουμε αδρανείς και απαθείς στα προβλήματα που υπάρχουν και συνεχώς διογκώνονται.

ΑΠ.: Με τη μεταρρύθμιση θέλουμε να άρουμε στρεβλώσεις και αγκυλώσεις του συστήματος, να αλλάξουμε συμπεριφορές και πρακτικές που βασανίζουν και περιφρονούν τον πολίτη, να δημιουργήσουμε συνθήκες κατάλληλες όπου και ο επαγγελματίας της υγείας θα νιώθει υπεύθυνος και ο πολίτης-ασθενής ασφάλεια και σιγουριά. Το ΕΣΥ βρίσκεται σ’ ένα οριακό σημείο, πρόσφερε πολλά τα τελευταία χρόνια και αναβάθμισε σημαντικά την υγεία του λαού μας. Πρέπει όμως να παρέμβουμε άμεσα στον τρόπο οργάνωσης και διοίκησης του, πρέπει να ρίξουμε το βάρος της προσπάθειάς μας στην ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει, πρέπει να ενοποιήσουμε και να ολοκληρώσουμε την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που σήμερα είναι κατακερματισμένη, πρέπει να προσφέρουμε στον Έλληνα ασθενή το δικό του προσωπικό γιατρό. Όλα αυτά απαιτούν συντονισμένη προσπάθεια αλλά και αρκετό χρόνο, γι’ αυτό και έχουμε πει ότι η προσπάθεια μας αυτή θα ολοκληρωθεί σε έξι χρόνια.

ΑΠ.: Η υγεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να το αφήσουμε στους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Τα δημόσια συστήματα υγείας αποτελούν το βασικό πυλώνα του Ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας. Το ΠΑΣΟΚ με την εγκαθίδρυση του ΕΣΥ το 1983, έδωσε το στίγμα της κοινωνικής του πολιτικής. Από τότε όλες οι προσπάθειες μας στοχεύουν στην ενδυνάμωση του δημόσιου του χαρακτήρα, παρά το ότι υπάρχει και λειτουργεί ένας πολύ μεγάλος ιδιωτικός τομέας, που συχνά δρα αποσταθεροποιητικά στην προσπάθεια μας αυτή. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε για το ΕΣΥ είναι να βελτιώσουμε την οργάνωση και λειτουργία του, να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητα του και την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει.

ΕΡ.: Πως θα αντιμετωπίσετε την πεζή καθημερινότητα στα νοσοκομεία; Λίστες αναμονής, εξασφάλιση κρεβατιού, «φακελάκι», συνθήκες νοσηλείας, έλλειψη προσωπικού;

ΑΠ.: Πράγματι όλα αυτά που αναφέρετε υπάρχουν σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό στα νοσοκομεία μας και πρέπει άμεσα να τα αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό και προχωράμε τη μεταρρύθμιση με ένα νέο θεσμικό πλαίσιο. Οι διατάξεις του πρώτου νόμου, που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή, μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την κατάσταση. Με την περιφερειακή συγκρότηση του ΕΣΥ και τη δημιουργία των ΠεΣΥ, έτσι όπως προβλέπονται από το νόμο 2889/2001, όλα τα προβλήματα θα επισημαίνονται και θα αντιμετωπίζονται καλύτερα και γρηγορότερα, ενώ με τη νέα διοίκηση των νοσοκομείων και τις εκτεταμένες αρμοδιότητες που της εκχωρούμε αυξάνουμε την υπευθυνότητα σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας του νοσοκομείου. Ακόμη με την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων προσφέρουμε στους ασθενείς μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής και αξιοποιούμε καλύτερα τα νοσοκομεία μας.

ΑΠ.: Η αντίθεση προέρχεται από όλους εκείνους που έχουν συμφέρον να μην αλλάξει τίποτα στο ΕΣΥ. Ο καθένας μας, και είμαι βέβαιος και οι αναγνώστες σας τους γνωρίζουμε πολύ καλά.

ΑΠ.: Μέχρι σήμερα περισσότερο διεκπεραιωτής της καθημερινότητας. Πολύ σύντομα, με τη συγκρότηση και λειτουργία των ΠεΣΥ επιτελικό κέντρο σχεδιασμού, που θα καθορίζει την εθνική πολιτική υγείας και θα συντονίζει και παρακολουθεί την υλοποίησή της στην περιφέρεια.

ΑΠ.: Δεν είμαι από αυτούς που κρίνουν τις εποχές με τα σύμβολα, εξάλλου λίγα προσφέρουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας. Δε είμαι όμως και από κείνους που θέλουν ή βλέπουν τους πολιτικούς σχηματισμούς χωρίς αρχές και ιδεολογία, που τα μεταβάλλουν σε πολιτικό πολτό, σε πλαγκτόν. Νομίζω ότι παρά το ξεθώριασμα των συμβόλων, παρά την άμβλυνση των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των κομμάτων, υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές που θα παραμείνουν, για να δίνουν όχι μόνο το χρώμα και το άρωμα στο κάθε κόμμα αλλά και την ουσία, που είναι οι διαφορετικές πολιτικές, οι πρακτικές και τα προγράμματα, που ενδιαφέρουν άμεσα τον πολίτη που ψηφίζει.