ΑΠ. : Του Ιατρικού Συλλόγου όχι. Χθες είχα μία τρίωρη εποικοδομητική συνάντηση, η οποία έγινε στα γραφεία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και μάλιστα ήταν η πρώτη φορά, στην ιστορία του Ιατρικού Συλλόγου της χώρας, που έγινε επίσκεψη του Υπουργού Υγείας στα γραφεία τους. Όλο το φάσμα των μέτρων που χρειάζονται για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας της χώρας, μπορώ να σας πω ότι, στα περισσότερα, υπάρχει σύγκλιση και σε άλλα υπάρχει απόλυτη ταύτιση και υπάρχουν, όπως είναι εύλογο, και σημεία στα οποία υπάρχουν και κάποιες αποκλίσεις. Αυτό δεν είναι απαραίτητο να σημαίνει ότι μπορούμε να ταυτιζόμαστε απολύτως σε όλα.

Με τους φοιτητές είναι άλλη ιστορία, δεν έχει να κάνει με την μεταρρύθμιση. Έχει να κάνει με ένα προσχέδιο του ΕΣΥ, το οποίο προτείνει την καθιέρωση εξετάσεων και την αντικατάσταση της λίστας για το στάδιο λήψης της ειδικότητας. Δεν έχει καμία σχέση με την μεταρρύθμιση το θέμα.

ΑΠ. : Μάλλον το έχουν πάρει με έναν τρόπο που δεν μπορώ να πω κι εγώ πώς έγινε. Το πρόβλημα, πού πρέπει να βρούμε στη ρίζα του. Είναι ο τεράστιος πληθωρισμός των γιατρών. Είναι πρωτοφανές, είμαστε η πρώτη χώρα στον κόσμο με τόσο αριθμό, αναλογικά με τον πληθυσμό των γιατρών. Είναι περίπου στις 55.000. Ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται, γιατί γιατρούς δεν παράγουν μόνο οι ιατρικές σχολές οι δικές μας, αλλά παράγουν και άλλες διάσπαρτες σχολές, σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, Ασία, Δυτική Ευρώπη. Αυτό έχει δημιουργήσει κάποια προβλήματα. Ένα από τα προβλήματα που είναι πράγματι δυσάρεστο στους νέους γιατρούς είναι ότι για να λάβουν ειδικότητα πρέπει να περιμένουν μέχρι και 7 χρόνια σε ορισμένες περιπτώσεις. Είναι ένα θέμα, όμως, που θα το συζητήσουμε αργότερα και όταν θα τελειώσουμε τη σειρά που βάλαμε τώρα με την μεταρρύθμιση.

ΑΠ. : Όχι, δεν τους καθησυχάζω. Ότι είναι σωστό να γίνει, θα γίνει. Αλλά δεν είναι ένα θέμα με το οποίο έχει ήδη ασχοληθεί το Υπουργείο, αλλά θα ασχοληθεί, και αυτά που πρέπει να γίνουν θα γίνουν.

ΑΠ. : Υπάρχουν και κάποια στοιχεία υπερβολής σε κάποιες αντιδράσεις, οι οποίες μπορούν να βρίσκουν δικαιολογίες. Δεν νομίζω ότι έγινε έτσι, και δεν θέλω να μπω σε αυτό το θέμα, διότι το θεωρώ έλασσον, για να μην το χαρακτηρίσω και διαφορετικά.

ΑΠ. : Δεν θέλω να το προσεγγίσω τόσο. Σας είπα ένα στοιχείο. Περιμένουν 7 χρόνια για την ειδικότητα. Υπάρχει ένα θέμα. Εγώ είμαι δικηγόρος και μετά το πτυχίο μου κάθισα 2 χρόνια και μετά έκανα ειδικότητα, εξειδίκευση και έδωσα και εξετάσεις για να πάρω την άδεια. Δεν είναι έτσι. Αλλά δεν θέλω να μπω σ’ αυτό το θέμα, γιατί δεν έχει απασχολήσει το Υπουργείο.

ΑΠ.: Δεν υπάρχουν πρώτα και δεύτερα που θα γίνουν. Υπάρχει ένα σύνολο μέτρων, κυρίως 7 αξόνων, και εκεί μέσα περιλαμβάνονται διάφορα μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν σε αυτές τις τόσο αναγκαίες επιλογές. Το πρώτο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί, γιατί θα κατατεθούν δύο νομοσχέδια που θα ακολουθούν την μεταρρύθμιση, θα αφορά την περιφερειακή συγκρότηση του ΕΣΥ με την εγκαθίδρυση και την λειτουργία των περιφερειακών συστημάτων υγείας. Το δεύτερο κεφάλαιο, θα αφορά την ριζική ανασυγκρότηση της λειτουργίας των νοσοκομείων. Το τρίτο, θα αφορά τα εργασιακά θέματα και θα είναι ο ποιοτικός έλεγχος, ο οποίος είναι ανύπαρκτος σήμερα στην χώρα μας, στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας και, κατά πάσα πιθανότητα, θα περιλαμβάνει και ένα κεφάλαιο που θα αφορά τις προμήθειες.

Το δεύτερο νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει αμέσως μετά, θα αφορά την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενιαία και όχι αυτό το κατακερματισμένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό που υπάρχει σήμερα. Και, βεβαίως, ταυτόχρονα με τη δημιουργία αυτού του οργανισμού για τη νέα ενιαία διαχείριση των πόρων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας. Αυτοί είναι οι άξονες. Όλο αυτό είναι ένα τεράστιο πρόγραμμα το οποίο θέλει υπομονή και επιμονή. Είναι μία βασανιστική πορεία που θα διαρκέσει 6 χρόνια. Δεν θα προχωρήσουμε σε πασαλείμματα, ούτε πάνω σε διαβρωμένα πράγματα, να κάνουμε επαφές που θα ξεβάφουν σε ένα μήνα. Διαλέξαμε το δύσκολο δρόμο και αυτόν θα ακολουθήσουμε. Χρειάζεται υπομονή απ’ όλους.

ΑΠ.: Το πρόβλημα δεν είναι να βγω εγώ νικητής. Το θέαμα της υγείας, όπως είναι σήμερα, ξεπερνάει την κάθε φορά κυβέρνηση και είναι θέμα πολιτείας πια, σοβαρότητας και αξιοπρέπειας και της χώρας αλλά και ζήτημα του πως αναζητούμε τρόπους να αντιμετωπίζονται αυτοί οι πολίτες αυτής της χώρας με αξιοπρέπεια από ένα σύστημα υγείας. Κάτι που είναι σαφές σήμερα ότι έχει πρόβλημα πάνω σε αυτό, κατά συνέπεια ξεπερνά εμένα. Αλλά μην βάζουν στοίχημα πολλοί γιατί έχουν ευσεβείς πόθους να παραμείνουν τα πράγματα ενδεχομένως όπως είναι σήμερα, γιατί έτσι τους δίνετε η δυνατότητα να λεηλατούν αυτό το σύστημα και το δημόσιο χρήμα. Ας ανατρέξουν σε προσωπικές ιστορίες που οι άλλοι έβαζαν στοιχήματα.

ΑΠ.: Σε πάρα πολλά. Υπάρχουν και τα άλλα στα οποία υπάρχουν επιφυλάξεις ή και διαφωνίες. Αυτά είναι λογικό και μάλιστα σε ένα εύρος μεταρρύθμισης όπως είναι αυτή. Πάντως έγινε ένας πρωτοφανής διάλογος από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, πάρα πολύ ουσιαστικός και πολύ χρήσιμος.

ΑΠ.: Σε αυτή την χώρα των αντιφάσεων έχουμε κάτι που είναι μοναδικό. Η κατάσταση των νοσοκομείων της χώρας μας είναι πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό, αφορά όμως την επαρχία. Τα νοσοκομεία τα οποία υπάρχουν στην επαρχία δεν τα συναντούμε στην Ευρώπη. Είναι εκπληκτικά από κτιριολογική άποψη. Μάλιστα πολλά από μηχανολογικό εξοπλισμό κ.λ.π., αλλά έχουν άλλου είδους προβλήματα. Εδώ στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, όπου συγκεντρώνεται ο πολύς πληθυσμός της χώρας, έχουμε πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σημαντικό. Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια έχουμε δύο πολύ καλές παρεμβάσεις, το Παπαγεωργίου, στη Θεσσαλονίκη, που είναι ένα από τα καλύτερα από κτιριολογικής άποψης, νοσοκομείο στην Ευρώπη, και ολοκληρώνεται και το μεγάλο πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Χαϊδάρι, όπου θα είναι δύο ανακουφιστικές παρεμβάσεις, όσον αφορά στα δημόσια νοσοκομεία. Όμως υπάρχουν νοσοκομεία που είναι χτισμένα από τις αρχές του αιώνα και βεβαίως δημιουργούν καταστάσεις που συγκρίνονται μόνο με Ασία και κάτι χειρότερα. Εκεί υπάρχει ένα πρόγραμμα κτιριολογικής βελτίωσης που συνεχίζεται και θα ενταθεί. Θεαματικές βελτιώσεις όμως σε αυτό το θέμα δεν θα υπάρξουν παρά μόνο όταν διασφαλίσουμε μία δυνατότητα να μιλήσουμε για άλλου τύπου κτίρια στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά κυρίως στην Αθήνα.

ΑΠ. : Δεν θέλω να δεσμευτώ γιατί πολλές δεσμεύσεις έχουν γίνει κατά καιρούς σε αυτή τη χώρα και έχουν δημιουργήσει υποσυνείδητα αναξιοπιστία, στην οποία δεν θέλω να συμβάλλω και εγώ, γιατί πρέπει να διασφαλιστούν προϋποθέσεις.

ΑΠ. : Μα αυτό είναι κεντρικό σημείο και αυτά θα τελειώσουν ελπίζω στο πρώτο εξάμηνο του 2001. Η όλη ανασυγκρότηση, ΕΣΥ, νοσοκομεία και όλα αυτά. Τα νοσοκομεία είναι, εκτός από χώροι που παρέχονται υπηρεσίες ιατρικές, είναι και επιχειρησιακές μονάδες. Όταν έχουν προϋπολογισμούς 30 ή και 45 δις. η διοίκησή τους δεν μπορεί να επαφίεται σε συλλογικά όργανα τις περισσότερες φορές μη έχοντα μυρωδιά για το τι πράγμα διοικούν.