ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΟ ΒΗΜΑ”
ΠΕΜΠΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009
“Ο Δημοσιονομικός Εφιάλτης”
Η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας το πρώτο τρίμηνο του 2009 είναι εφιαλτική. Η αύξηση των εσόδων είναι κάτω του 3% και οι δαπάνες τρέχουν με 30% περίπου. Το ταμειακό έλλειμμα μέχρι τα μέσα Απριλίου έχει ξεπεράσει τα 8 δις. Εξέλιξη τραγική, αφού την αντίστοιχη περίοδο του 2007 ήταν μόλις 1,8 δις, ενώ του 2008 ανερχόταν στα 2,5 δις περίπου. Εάν στα παραπάνω προσθέσει κανείς ότι οι καθαρές δανειακές ανάγκες μόνο της κεντρικής κυβέρνησης από τα 13,5 δις το 2007 έφτασαν τα 17,7 δις το 2008, ενώ της γενικής κυβέρνησης έφτασαν το 2008 τα 21 δις ή 8,7% του ΑΕΠ, που αυτό αποτελεί το πραγματικό έλλειμμα, τότε ολοκληρώνεται η εικόνα της δημοσιονομικής κατάντιας της χώρας.
Είναι προφανές ότι τα ελλείμματα αυτά δεν οφείλονται στην κρίση και δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Όταν μάλιστα εμφανίζονται σε μια χώρα με τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωζώνης, όπου ο μέσος όρος του ελλείμματος την ίδια περίοδο ήταν 0,8% του ΑΕΠ, καταλαβαίνει κανείς το τεράστιο διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας μας.
Είναι τα ελλείμματα αυτά που, μαζί με το τεράστιο χρέος, εκτόξευσαν το κόστος δανεισμού χωρίς να μπορούμε να ωφεληθούμε από την μείωση των επιτοκίων της Ευρωζώνης και με το κόστος αυτό να επιβαρύνουν έμμεσα και τον ιδιωτικό τομέα, την πραγματική μας οικονομία.
Μετά από αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία, τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι αμείλικτα.
- Έχει επίγνωση η κυβέρνηση και οι κήρυκες του λαϊκισμού της επερχόμενης δημοσιονομικής κατάρρευσης;
- Μέχρι που θα φτάσει η σημερινή μας κατάσταση που άρχισε να γίνεται πλέον ανεξέλεγκτη κάτω από τις δυσμενείς επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, στην οποία εισήλθε πλέον πλήρως η ελληνική οικονομία;
- Πότε θα ληφθούν τα χρονίως αναβαλλόμενα μέτρα και πολιτικές;
- Πως και πότε θα ανακοπεί η ραγδαία επιδείνωση; Πότε θα τελειώσει η «συνωμοσία της σιωπής» και ο εφησυχασμός του πολιτικού συστήματος;
Σε κάθε περίπτωση, το τρομακτικό έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (το διογκούμενο δημόσιο χρέος είναι σημαντικό, αλλά έπεται του πρώτου από καθαρά μακροοικονομική άποψη), το ασφαλιστικό χάος και η τριτοκοσμική Παιδεία λειτουργούν ήδη και θα λειτουργήσουν στο εξής πολλαπλασιαστικά και όχι απλώς αθροιστικά ως βόμβες στα οικονομικά και κοινωνικά θεμέλια της χώρας.
Η γνώμη μου είναι ότι η ανακοπή της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με εκλογές. Αυτές αποτελούν την αναγκαία συνθήκη για να ληφθούν οι δέουσες αποφάσεις, που ελπίζω να αποδειχθεί και ικανή. Διαφορετικά ο καθείς με τις ευθύνες του.
Αλέκος Παπαδόπουλος
Βουλευτής – Πρώην Υπουργός
|
|
