ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ‘‘ΤΟ ΒΗΜΑ’’
3/10/2006
‘‘Η ΧΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ - Μια πρόταση για το Σύνταγμα’’
Την ώρα που το πολιτικό κλίμα της χώρας παραμένει φορτισμένο, τα σενάρια για πρόωρες εκλογές μεγεθύνουν τη σύγχυση.
Ενόψει της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος επαναφέρω παλαιότερη σκέψη μου σχετικά με το θέμα των πρόωρων εκλογών στη χώρα μας.
Προτείνω λοιπόν να υιοθετήσουμε και εμείς στο Σύνταγμα μας τη συνταγματικά κατοχυρωμένη σκανδιναβική πρακτική (Κεφάλαιο 3, Άρθρο 3 και Άρθρο 4, Παράγραφος 1 του Σουηδικού Συντάγματος), που σε γενικές γραμμές μπορεί να έχει ως εξής:
Αυτή η διάταξη του σουηδικού Συντάγματος απεδείχθη σοφή, αφού έχουν να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές από το 1958 και μάλιστα με αφορμή τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Για την Ελλάδα θα ήταν ακόμα σοφότερη, μιας και το ελληνικό σύστημα δείχνει ανεπίτρεπτη περιφρόνηση για ιδιοτελείς λόγους στο χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Η πρόωρη εκλογική αναμέτρηση δεν προκύπτει γιατί το επιβάλλει το συμφέρον της χώρας, αλλά αποκλειστικά, όπως δείχνει τουλάχιστον η μεταπολιτευτική ιστορία, από το νομιζόμενο συμφέρον του κάθε φορά κυβερνώντος κόμματος, που επιδιώκει να αναπαραγάγει απλώς και μόνο την εξουσία. Και αυτό μάλιστα όταν το εκλογικό σύστημα στη χώρα μας παράγει σταθερές κυβερνήσεις με άνετη πλειοψηφία.
Τι πετυχαίνουμε με αυτή την πρόταση:
Η χώρα έχει ανάγκη από σταθερά πεδία. Πολιτικά, οικονομικά, θεσμικά. Οι θεσμικές λειτουργίες του κράτους πρέπει να χαρακτηρίζονται από αυτοματισμούς επέμβασης, όπου απαιτείται, χωρίς να εγκλωβίζονται στους εκλογικούς λαϊκισμούς των κομμάτων. Όπου προκύπτουν ανίκανες κυβερνήσεις, πρέπει να περιορίζονται οι δυνατότητες επανεκλογής τους μέσα από εκλογικούς αιφνιδιασμούς, λαφυραγωγήσεις συνειδήσεων και επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Όσο ποτέ άλλοτε, σήμερα η χώρα μας πρέπει να υιοθετήσει σταθερούς θεσμούς αυτοπειθαρχίας με ασφαλιστικές συνταγματικές δικλίδες, που θα υποχρεώνουν την πολιτική ελίτ να τους σέβονται.
Η πρόταση μου αυτή στοχεύει να είναι ένας πολιτιστικός αναβαθμός, όπως έλεγε ο Άγγελος Τερζάκης, και όχι απλά μια πολιτική επιλογή.
|